Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

8.


Κατάκοπος κι αλαφιασμένος ο Ανδρέας ξύπνησε ζαλισμένος στο δωμάτιό του πάνω στο σιδερένιο του κρεβάτι … Η κυρα Μάρθα άκουγε το τοπικό ραδιόφωνο και θαρρείς πως γελούσε μόνη της ...
Ο Αντρέας άρχισε σιγά σιγά σχεδόν αθέλητα να χαμογελάει.
_ νομίζω πως τρελαίνομαι, αναφώνησε  και σχεδόν έσκασε στα γέλια… ...γέλια σχεδόν παρανοϊκά…
 Πίσω από την κλειστή μεσόπορτα του δωματίου του, φάνηκε καπνός να βγαίνει από τις χαραμάδες. Για μια στιγμή σάστισε αλλά καθώς άκουσε φωνές και οχλοβοή απ’ έξω δεν έκανε τίποτε άλλο από το να τρέξει να ανοίξει τα πράσινα ξεφτισμένα εξώφυλλα της μπαλκονόπορτας και να κοιτάξει  κάτω στο δρόμο. Κοσμοσυρροή μεν αλλά κάτι…
Περίεργο;
Τρομακτικό;
Ευχάριστο;
Χα!
Καπνοί που ασφυκτιούσαν μέσα στα ρούχα και τις στολές των ανθρώπων έβγαιναν προς τα πάνω σαν τον αχνό από ζεστά κορμιά μέσα στην παγωνιά …
… ήταν πολύχρωμοι όμορφοι και συμμετρικοί αυτοί με τα χρώματα του ουράνιου τόξου!
Ταυτόχρονα το πλήθος που γυρόφερνε αλλοπρόσαλλα γελούσε ακατάπαυστα με γέλια χαχανητά και ουρλιαχτά!!! Τραγουδούσαν εκείνο το τραγούδι που έπαιζε το ραδιόφωνο, ξανά και ξανά μέχρις λιποθυμιάς.
Με δυο δρασκελιές αλλά φοβισμένα και επιφυλακτικά ο Αντρέας έβγαλε  την κατακίτρινη χαρτοπετσέτα από την κλειδαρότρυπα του δωματίου του και πριν προλάβει να σκύψει να κοιτάξει προς την κουζίνα την μητέρα του, πυκνός καπνός εισέβαλε με πίεση στο δωμάτιο του. Καπνός κι αυτός σαν των άλλων ανθρώπων κάτω στο δρόμο στα χρώματα του ουράνιου τόξου….
Ψηλά στον ηλιόλουστο ουρανό από τον  καπνό σχηματιζόταν κάτι που ενώ στην αρχή έμοιαζαν ιερογλυφικά τελικά ήσαν γνώριμα αφού βασάνιζαν καθημερινά  τρελούς και γνωστικούς στο Γκόθαμ…ήταν αριθμοί!
Παίζανε χαρούμενα μεταξύ τους.  Ένα θεότρελο κρυφτό κυνηγητό και γαϊτανάκι.. Τελικά ο αριθμός σχηματίστηκε και εκεί που παιχνιδιάρικα χόρευε ακινητοποιήθηκε ξαφνικά . Ήταν ο περιώνυμος 144 000 !!!  
Τότε ήταν λοιπόν που με πολύ κρότο ο ουρανός απλά σκίστηκε στα δυο, η μουσική εκείνου του τρελοτράγουδου δυνάμωσε τρομερά … περίπου σε ένταση κομπρεσέρ ( ίσα με 144 δεσιμπελ)!
Τότε ήταν που από τον ουρανό και εν μέσω καπνών εμφανίστηκαν αιωρούμενες μάσκες  από μακρομάλληδες σοφούς γέροντες με μακριά γένια που θυμίζανε περισσότερο Διόνυσο και λιγότερο Ιεχωβά και ανοιγόκλειναν τα στόματά τους
Μια φωνή εν μέσω κεραυνών λάμψης και βροντών αναφώνησε:   
144 000 πιστοί και άγιοι άνθρωποι… ήγγικεν η ώρα! ελατέ ! πάμε ! φεύγουμε !
Πάμε στην γη της επαγγελίας! Ο πλανήτης μας ο Αγάθων είναι έτοιμος, άνοιξε τις πύλες του τις αστρικές και μας περιμένει…
_ μα είμαστε πολύ λιγότεροι τι μας θέλει τόσους πολλούς… ψέλλισε τρεμάμενος ο Αντρέας καθώς άνοιγε την πόρτα  και μπήκε  στην κουζίνα κατατρομαγμένος

_δεν πειράζει, απάντησε χασκογελώντας πλένοντας τα πιάτα η κυρα - Μάρθα
_είμαστε όμως όλοι άγιοι κανακάρη μ’ εδώ στο Γκόθαμ…και αφού σκούπισε βιαστικά τα χέρια στην ποδιά της έτρεξε στις σκάλες και κατέβηκε κάτω στο δρόμο. Ο Αντρέας την ακολούθησε…
Το θέαμα που αντίκρισε ήταν ασύλληπτο: όλοι οι κάτοικοι του Γκόθαμ τραγουδώντας έξαλα  είχαν πέσει σε έκσταση ιερή στριφογυρίζοντας  τρεκλίζοντας χοροπηδώντας και κάνοντας κολοτούμπες όλοι τους . Ακόμα και οι γέροι ! Βγάζοντας άναρθρες κραυγές και  με αφρούς στα στόματα τους έτρεξαν προς το Εμπορικό Κέντρο της ιερής τούτης πόλης…

                                                                                                                                                      Συνεχίζεται...

6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15:53

    Ουφ!!! Είχα ανησυχήσει βρε παιδί μου, τόσον καιρό και ούτε μια δευτέρα παρουσία, δεν είχε γίνει...
    Τώρα μάλιστα, μπήκαν τα πράγματα σε ρεαλιστική βάση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος22:04

      Τι να σας πω κι εγώ; Περνούσα τυχαία και είπα να ξαναμπώ.

      Άραγε η λαδόκολλα προσφέρεται για κατασκευή πατρόν; Όχι, το λέω διότι είναι φαρδιά...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος19:10

    Τείνω να καταλήξω πως το πρόβλημα στο Γκόθαμ - εκτός του ότι μάλλον τους ψεκάζουν - είναι ότι καίνε πολλά ξύλα στα τζάκια και η αιθαλομίχλη, όσο να πεις, τους δημιουργεί παραισθήσεις. Εάν συμμορφώνονταν στις εντολές της Κυβέρνησης ουδέν πρόβλημα θα παρατηρείτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος19:51

      ...να καίγανε μόνο ξύλα σ' αυτά τα έρμα τα τζάκια του Γκόθαμ, καλά θα ήταν.... Μάλλον πως καίνε και άλλες ουσίες, αλλιώς δεν εξηγείται...Εκτός αν, δεχόμενοι την θεωρία του χάους (πετάει πεταλούδα στο Τόκιο και ως αποτέλεσμα έχει να βρέχει στο Σιάτλ), υποθέσουμε ότι για τον κακό χαμό που συμβαίνει στο Γκόθαμ, φταίει που ψεκάζουν τα ποντίκια στην Ελλάδα....

      Διαγραφή
  3. Εχω χάσει δυο συνέχεις, τυπώνω να διαβάσω συνολικά γιατί τα χάνω η γραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος19:43

      Μην άγχεστε, κι εμείς που το διαβάζουμε απαρεγκλίτως, χαμένα τα ' χουμε....

      Διαγραφή