Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

10.

Αγαπημένε μου Αντρέα,

Αντρέα μου. Καρδιά μου. Το ξέρω πως θα αναρωτιέσαι  αν αυτό τα γράμμα είναι από  εμένα και πως έφτασε στα χέρια σου.  Αντρέα μου, Κοπερτί μου, μόνο εσύ και εγώ ξέρουμε τα λόγια της αγάπης που μοιραστήκαμε…
Αντρέα μου, είναι ο χρόνος που μεταλλάσει την αλήθεια; Είναι η απόσταση από το δεδομένο; Ή είναι η πραγματική δυνατότητα αναγνώρισης και απομυθοποίησης του εχθρού;
Χρειάστηκαν ώρες, μέρες, εβδομάδες, μήνες μακριά σου… για να καταλάβω. Για να μπορέσω να ραγίσω την προκατάληψη, να αποδεχθώ τις συνθήκες και να νιώσω την ανάγκη να εμβαθύνω στο προδικασμένο «άγνωστο». Πόσο λάθος είχαμε… Πόσο μέσω της διαστρεβλωμένης αλήθειας είχαμε παγιδευτεί… Οι Νέμπιας, οι Δαίμονες, οι Γκρίζοι….
Πλάσματα πληγωμένα. Πλάσματα παγιδευμένα στον ανυπόστατο μύθο τους. Δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία, ο χώρος, ο χρόνος να μιλήσουν, να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.  Η μόνη τους δύναμη και ο μοναδικός τους τρόπος έκφρασης πια, μετά από την δική μας άρνηση, ήταν η εκδίκηση.  Πίστεψαν πως αν τιμωρούσαν όσους τους απέβαλαν,  κάποια στιγμή η δικαιοσύνη θα απλωνόταν σαν χαλί στα πόδια τους, σαν χάδι στη ψυχή τους, και θα άφηνε χώρο και για την δική τους ύπαρξη. Πόσο απατημένοι υπήρξαν…
Διότι οι άνθρωποι καταπίνουν άκοπα ότι την δική τους ανασφάλεια τροφοδοτεί. Γαντζώνονται σε ότι πιστεύουν ότι θα τους απαλλάξει από την επιλογή τους, ότι θα αλλάξει την ζωή τους, και κυρίως και σημαντικότερο σε ότι δεν είναι πια δική τους ευθύνη και απόφαση.  Τα στρατόπεδα ήταν έτοιμα από την αρχή. Τα μεταφέρει η Ιστορία από χέρι σε χέρι. ΟΙ Καλοί και οι Κακοί χωρίς αμφισβήτηση. Ρόλοι που τους ντυθήκαμε χωρίς καμιά διάθεση να αναζητήσουμε πιο βαθειά τα αίτια. Εμείς οι Καλοί για πάντα, απέναντι στους παντοτινούς Κακούς.  Τι ειρωνεία… Αυτό διαλεχτήκαμε υποκινούμενοι από το σκοτάδι.  Το αιώνιο παιχνίδι του ισχυρού και του αδύναμου. Και τώρα, εγώ, με την αλήθεια να φωτίζει και να μου δίνει δύναμη, δεν ξέρω και εγώ αν θα τα καταφέρω, φοβάμαι μην γίνω για εκείνους  ακόμη μια στάλα προδοσίας μέσα τους… Μπήκα στο Γκρίζο τους, νομίζοντας πως έτσι θα βρω την λύτρωση του θανάτου και το μόνο που συνάντησα ήταν η αλήθεια τους.  Πλάσματα εξορισμένα. Γιατί κάποτε αγάπησαν πιο πολύ από ότι αυτός ο κόσμος αντέχει, γιατί κάποτε διάλεξαν τον λάθος αρχηγό  γιατί κάνανε το λάθος να πιστέψουν, να εμπιστευτούν, πλάσματα που μεγάλωσαν και γέρασαν  απότομα μέσα από την προδοσία και το ψέμα. Η μοναξιά και η αποξένωση  τους ένωσε και ύφανε μέρα με την μέρα, απώλεια με την απώλεια, την εκδίκηση. Τον πόνο που εμβολιάστηκαν να φτύσουν.
Και από εκεί άρχισαν όλα. Σ ένα Γκόθαμ εμβολιασμένο με ναρκωτικό Ayahuasca μέσα στις πηγές του. Μια προαποφασισμένη πλαστή πραγματικότητα. Οι κάτοικοι έβλεπαν και άκουγαν κατευθυνόμενα ερεθίσματα. Χρόνια πολλά,, περασμένα στο DNA τους και διαιωνισμένα δια μέσου της κληρονομικότητας.
Μου μίλησαν, έκλαψαν, παραλήρησαν, ούρλιαξαν, μετάνιωσαν.. Μου μίλησαν για τους ναγουάλ και πόσο τους βοήθησαν. Είναι τόσα πολλά που θέλω να σου πω και από την άλλη ανυπομονώ τόσο να ολοκληρώσω αυτό το γράμμα σου και να στο στείλω. Μην πιστεύεις τίποτα καλέ μου. Μέσα στο φάκελο, σ ένα μικρό χαρτάκι, θα βρεις την μισή από την συνθηματική μας λέξη, από την γλώσσα των Ετρούσκων που μιλούσαμε στις σιωπές μας. Την άλλη μισή ας συνοδέψει σε παρακαλώ την δική σου απάντηση. Μόνο έτσι θα είμαι σίγουρη. Αντρέα, μην πιστεύεις τίποτα. Μαζί θα αλλάξουμε αυτό που ζούμε.  Ντυμένο από φιλιά το γράμμα μου. Πάρτο στα χέρια σου και νιώσε με. Άκου την ανάσα μου και κατάπιε την.

Αντρέα. Μου.

Έλλη

11 σχόλια:

  1. Ανώνυμος20:30

    Τώρα μάλιστα..... ΄Άντε να τα βάζουμε σε μια σειρά τα πράγματα, γιατί είχαμε χαθεί με τους προφήτες και τους έγχρωμους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος14:03

    Θεωρώ ότι αυτό το γράμμα θα είναι ο καταλύτης σε αυτή την ιστορία.
    Αλλά τι θυμήθηκα τώρα;Κοπερτί το κοπερτί, τάπι τάπι ρούσι, κοπερτί το κοπερτί, τάπι τάπι γκρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος00:02

      Αυτό με το Κοπερτί θα περέπει να το εξηγησεις. Εγώ μόνο αυτό τοΚοπερτί (http://www.youtube.com/watch?v=IwW06T47jbA) ξέρω.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος01:00

      Το "Κοπερτί το κόπερτί κ.λπ." ανήκει στα λαχνίσματα. Με τον όρο λαχνίσματα (από το ουσιαστικό "λαχνός"), λαγχανίσματα (από το ρήμα "λαγχάνω") ή κληρωσιές ονομάζονται παιδικά κυρίως τραγούδια που λέγονται πριν την έναρξη ομαδικών παιχνιδιών όπως το κρυφτό, προκειμένου να καθορισθεί με κλήρο είτε ο πρώτος, είτε ο τελευταίος από τον οποίο θ΄ αρχίσει η παιδιά. Συνήθως τον κλήρο αποτελεί η τελευταία συλλαβή των τραγουδιών αυτών. Στα τραγούδια μπορεί να υπάρχουν και ερωτοαποκρίσεις, οπότε από τις συλλαβές αυτών καθίσταται πιο δύσκολο να βρεθεί εκ των προτέρων σε ποιόν θα τύχει η τελευταία συλλαβή.

      Μετά το πρωταρχικό ερώτημα "Να τα βγάλουμε;", κάποιο παιδί - συνήθως αυτό που έκανε την ερώτηση - κάνει τη "μάνα" και αφού όλα τα υπόλοιπα παιδιά (από δύο και πάνω) αποδέχονται τη πρόσκληση, κάνουν κύκλο και η μάνα αρχίζει το τραγούδι (λαγχάνισμα). Χαρακτηριστικό αυτών των τραγουδιών είναι ότι πολλές φορές ξεκινάνε με την αρχική λέξη μπουφ.

      Τα λαχνίσματα είναι πολύ διαδεδομένα όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στην ελληνική ύπαιθρο, και τα σημαντικότερα αυτών λέγονται πανελλαδικά. Πολλά από αυτά είναι ακατανόητα πλην όμως ακούγονται θαυμάσια από τα παιδιά που τα διαδίδουν στα μικρότερα.

      Σημαντικότερα λαχνίσματα (με πιο γνωστό από όλα το "Α μπε μπα μπλομ") είναι:

      Α μπε μπα μπλομ

      Α μπε μπα μπλομ
      του κίθε μπλομ
      α μπε μπα μπλομ
      του κίθε μπλομ
      μπλιμ μπλομ.

      Σε ορισμένες παραλλαγές, ακολουθούν οι εξής στροφές (μία, δύο ή και όλες μαζί):

      Πού θα πας εκεί;
      Στη Βόρεια Αμερική
      να βρεις και τον ελέφαντα που παίζει μουσική
      μ'ενα κόκκινο βρακί.

      ή να βρείς και τον Ερμή που παίζει μουσική

      Όλα τα κοιτώ
      σαν παιδί κουτό
      την Ακρόπολη και το Λυκαβητό.

      Βγαίνεις και τα φυλάς εσύ!

      Άκατα μάκατα

      Άκατα μάκατα σούκουτου μπε
      άμπε φάμπε ντομινέ
      άκατα μάκατα σούκουτου μπε
      άμπε φάμπε βγε.

      Κοπερτί

      Κοπερτί το κοπερτί
      τάπι τάπι ρούσι
      κοπερτί το κοπερτί
      τάπι τάπι γκρι.

      Μαριάμ

      Σι μαριάμ μαριάμ μαριάμ
      σι ντορεμί μακαρό μακαρό
      λέο λέο τιπ τιπ τιπ
      σι μαριάμ ουάν του θρι.

      Ο Καρακατσάνης

      Ο καρακατσάνης μπήκε στο τηγάνι
      κι έσπασε τ΄ αυγά!
      αυγά τηγανητά;
      Γιατί καρακατσάνη μπήκες στο τηγάνι
      κι έσπασες τ΄ αυγά
      αυγά τηγανητα;

      Τζένη Καρέζη

      Τζένη Καρέζη, Κώστας Κακαβάς
      Αλίκη Βουγιουκλάκη
      βγαίνω και τα φυλάς!

      Έχω ένα αυτοκίνητο

      Έχω ένα αυτοκίνητο
      που όλο, όλο τρέχει
      και που θα σταματήσει;
      -(π.χ.) Στην Αμερική!
      Και τι χρώμα θα ζητήσει;
      -(π.χ.) Πράσινο!
      Έχει η Αμερική χρώμα πράσινο;

      (αν το παιδί που κατέληγε η ερώτηση δεν είχε πράσινο χρώμα στα ρούχα του, παρέμενε στην κλήρωση, αλλιώς κληρωνόταν)

      Ένα δύο τρία

      Ένα δύο τρία
      πήγα στην Κυρία
      μου 'δωσε ένα μήλο
      μήλο δαγκωμένο
      το 'δωσα στην κόρη
      έκανε αγόρι
      το 'βγαλε Θανάση
      σκούπα και φαράσι.

      Ενι μένι

      Ένι μένι
      Ντου ντου μένι
      Τρία ρομ
      Κάζακομ
      πιφ τα λεβάντα πιφ

      "Το γουρούνι"

      Ανέβηκα σ' ένα χωριό
      και είδα ενα γουρούνι
      το κοίταξα καλά καλά
      και μου΄φαγε τη μούρη.
      Γω γω γω
      Συ συ συ
      Το γουρούνι είσαι 'συ!

      "Κινεζάκι"

      Είσαι κινεζάκι;
      Τρως πολύ ριζάκι;
      Πόσες κουταλίτσες την ημέρα τρώς;
      (π.χ.) 5
      1,2,3,4,5 βγαίνεις!

      Το παπούτσι που βρωμάει

      Τα παιδιά ενώνουν τις μυτες των δεξιών παπουτσιών τους και ένας λέει ακουμπώντας το κάθε παπούτσι:
      "το παπούτσι σου βρωμάει,
      αλλαξέ το."
      Το παιδί που τυχαίνει στην τελευταία συλλαβή αλλάζει παπούτσι. Όποιος αλλάξει παπούτσι για δεύτερη φορά, βγαίνει.
      Ο τελευταίος που θα αλλάξει παπούτσι για δευτερη φορά, τα φυλάει.

      Όλα τα λαχνίσματα απαγγέλονται συλλαβιστά, ώστε σε κάθε συλλαβή να αντιστοιχίζεται καθαρά ένα προς ένα τα παιδιά που λαμβάνουν μέρος στην επιλογή-κλήρωση.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος01:01

      Και ολοκληρώνοντας να σημειώσω ότι αν και τα λαχνίσματα είναι μέρος της προφορικής παράδοσης στον κόσμο των παιδιών, οι λέξεις λαχνίσματα, λαγχανίσματα και κληρωσιές αυτές καθαυτές δεν είναι μέρος της προφορικής αυτής παράδοσης και είναι σχεδόν άγνωστες στα παιδιά. Τα περισσότερα λεξικά/εγκυκλοπαίδειες αναφέρουν το ρήμα λαγχάνω, αλλά δεν περιέχουν τα λαγχανίσματα ούτε τα λαχνίσματα, ούτε τις κληρωσιές. [1]. Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά τη συγγραφή του παρόντος κειμένου [2], οι λέξεις λαγχανίσματα και κληρωσιές δεν εμφανιζόταν να υπάρχουν ούτε μια φορά στο σύνολο των κειμένων που βρίσκεται αναρτημένο σε ελληνική γλώσσα στο διαδίκτυο, όταν ερευνήθηκε με τη βοήθεια των πιο γνωστών μηχανών αναζήτησης, ενώ η λέξη λαχνίσματα βρέθηκε σε χρήση, έστω και περιορισμένη (περίπου 300 αναφορές).

      Πιθανολογείται λοιπόν ότι οι όροι αυτοί είναι λόγιοι και πιθανότατα νεοπαγείς (νεολογισμοί), δημιουργημένοι από φιλόλογους κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.

      Παρόμοια ποιηματάκια, συνήθως με έννοια, αλλά και ακατανόητα όπως και στα ελληνικά υπάρχουν και σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, μια ένδειξη της παγκόσμιας γλώσσας των παιχνιδιών των παιδιών.

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος01:02

      Αυτάαααααα...

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος19:17

      http://i1.ytimg.com/vi/2v3xzPeN-gc/maxresdefault.jpg

      Διαγραφή
  3. Το νου σας οι επομενοι. Αν μου ξανακανετε την Ελλη σκορπιο και τετοιες αηδιες θα σας στειλω ολους στη πυρά με την σειρα μου.
    Αν είναι ο έρωτας χαρά τότε πια είναι η θλίψη
    που όταν ερωτεύεσαι κοντεύει να σου στρίψει

    αμέεεεεεεεεεεε < μεσαιωνικά ελληνικά, αμέ
    αμμέ < αμμή < αρχαία ελληνικά ἄν μή, με αφομοίωση nm > mm και απλοποίηση του διπλού συμφώνου mm > m

    αμέ
    αλλά
    αμέ τι νόμιζες;
    ναι (καταφατικά)
    ναι αμέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. http://www.youtube.com/watch?v=Z7fjMzeL--g

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αφιερωμενο σε ολους τους κατοικους του Γκοθαμ..
    http://www.youtube.com/watch?v=DdGNeeherog

    ΑπάντησηΔιαγραφή