Σάββατο 3 Μαΐου 2014

4.
Οι δείκτες στο ρολόι του τοίχου έδειχναν 3:17, όταν ο Πωλ μπήκε στο διαμέρισμά του. Χωρίς να ανοίξει τα φώτα, σωριάστηκε στον καφέ καναπέ, τον μόνιμα καλυμμένο με ρούχα και εφημερίδες, και αποκοιμήθηκε έχοντας ακόμη στα αυτιά του τα λόγια του Τζάκ Ντάιαμοντ «Θα είσαι τα μάτια και τα χέρια μου για εκείνη».

Το επόμενο μεσημέρι ο Πωλ περνούσε το κατώφλι του διπλανού διαμερίσματος, καλεσμένος της Χίλντα Γκριν για το γεύμα των Ευχαριστιών. Η Χίλντα, μια 42χρονη κοκκινομάλλα χήρα, ντυμένη με ένα βαθύ μπλε φόρεμα που μόλις κάλυπτε τα γόνατά της, τον υποδέχθηκε με το ζεστό χαμόγελό της. Επιδιώκοντας από καιρό μια τέτοια συνάντηση με το γείτονα η χήρα είχε βάλει όλη της τη μαεστρία τόσο στην εμφάνισή της όσο και στην προετοιμασία του εορταστικού δείπνου.

 

«Στην υγειά μας», είπε η Χίλντα υψώνοντας με το ένα χέρι το ποτήρι με το κόκκινο κρασί και ακουμπώντας με το άλλο το χέρι του Πωλ, «εύχομαι να έχουμε κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες για να…γευματίζουμε».

«Φυσικά», ψέλλισε χαμογελώντας ο Πωλ και ήπιε μια γουλιά απ’το κρασί του. Σε όλη τη διάρκεια του δείπνου δεν είχε πει παρά ελάχιστα. Αν και καταλάβαινε τις προθέσεις της Χίλντα και παρότι δεν τον άφηνε καθόλου αδιάφορο κι εκείνον, τα γεγονότα της χθεσινής νύχτας εξακολουθούσαν να τον απασχολούν. Κι αυτό ήταν που τον προβλημάτιζε.

 Για ποιο λόγο ακριβώς σκεφτόταν στα σοβαρά την πρόταση του μαφιόζου; Γιατί δεν την απέρριψε αμέσως; Δεν ήταν τα τριπλάσια χρήματα που του πρόσφερε. Η δουλειά του τον ευχαριστούσε, αυτό ήξερε εξάλλου να κάνει.  Ποια σχέση θα μπορούσε να έχει αυτός με τη νύχτα και τον υπόκοσμό της;  Κι όμως, κάποιος άλλος λόγος υπήρχε…

 

 «Ώρα να δοκιμάσεις το γλυκό μου», διέκοψε τις σκέψεις του η Χίλντα.

Ο Πωλ καθισμένος στην καρέκλα, ασφυκτιούσε πια.  Μετρούσε αντίστροφα τα λεπτά μέχρι το τέλος του δείπνου. Αφού δοκίμασε ελάχιστα από το σοκολατένιο γλυκό, ευχαρίστησε τη Χίλντα κι έφυγε σαν κυνηγημένος.

Κατέβηκε βιαστικά τις σκάλες και βγήκε από το κτίριο βγάζοντας από την τσέπη του ένα σημείωμα…

 

 

 

 

 

 

8 σχόλια:

  1. Χμμμμμ, αρχίζει και γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Τελικά ο Πωλ είναι ο αδιαμφισβήτητος ήρωας. Αλλά τι θα γίνει με την άλλη την καημένη στο Παρίσι; Για ενα Σάββατο γνωρισε την δόξα που ονειρευόταν όταν έφυγε από το Φακ..κατι. Όμως τα φώτα της δημοσιότητας ήταν παροδικά. Την λυπάμαι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος18:53

      Μη νομίζεις... Μέχρι να δέσει η ιστορία, κανείς δεν ξέρει... Εξ' άλλου, ναι, ο Πωλ είναι μάλλον σκανδαλιάρικο αγόρι. Μια την ντίβα του νάιτ κλαμπ, μια τη ζουμερή χήρα.... Μπορεί να τραβήξει ο μαγνήτης του και θεές από την άλλη μεριά του Ατλαντικού....

      Διαγραφή
  2. Aυτή η Χίλντα μου φαίνεται πολύ λυσσάρα. Βλέπει τον Πολ και της τρέχουν τα σάλια. Θα τον ξεζουμίσει αυτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος18:55

      Εμ, ως γνωστόν, η δουλειά κάνει τους άντρες. Το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί. Και ο Πολ από γιαπί .....

      Διαγραφή
    2. Το ξερα εγώ ότι στο τέλος θα γίνει ΑΡΛΕΚΙΝ το πόνημα.
      Ο Πώλ είναι ψηλός μελαχρινός με θεληματικό σαγώνι και τριχωτό στέρνο. Τον λιμπίζονται όλες οι μοιραίες γυναίκες και γίνονται χαλί να τις πατήσει, αλλά αυτός έχει μάτια μόνο για την πτωχή πλην τίμια επαρχιοτοπούλα από το Φακενχαμ. Ωραία πράγματα! Πιασσάρικα!

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος19:10

    Καλώς όρισες γατομανούλα στο ποντικοδρόμιό μας. Κοίτα μήν τρελλαθείς να γεννάς, οχι όμορφες ιστορίες σαν την παραπάνω, αλλά γατάκια, που θα μου τρομάζουν τα ποντικάκια μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20:21

    Μμμμμμμμμμμμμμμμ, καλή τσούλα κι η χήρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όχι, παιδιά, δεν είναι δασύτριχο αγόρι ο Πωλ! Είναι κατά βάθος συναισθηματικό το πουλάκι μου, τι φταίει που τον λιμπίζονται όλες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή